Sorry dat ik wielrenner ben.

Meerdere keren als ik een rondje fiets in mijn eigen buurt is het al door mijn hoofd geschoten dit stukje te schrijven. De aanleiding hiervoor? Omdat ik altijd als ik een rondje rij op mijn racefiets, langs de Rottemeren, altijd wel een haterige opmerking naar mijn hoofd geworpen krijg. Mijn wordt verteld dat ik beter uit mijn ‘doppen’ moet kijken, of niet zo achterlijk moet doen. Waarom? Ik denk doordat het komt omdat ik een helm op mijn hoofd heb, op een fiets rij met iets dunnere banden en in een iets andere houding zit dan andere mensen op de stadsfiets. Maar verder zie ik het verschil niet.

Laat ik allereerst hand in eigen wielrenboezem steken. Ja, er zijn wielrenners die zodra ze op die fiets met dunnere bandjes stappen en die helm opzetten, die denken dat ze de lokale Mathieu van der Poel of Peter Sagan in het plaatselijke recreatieoord kunnen uithangen. Denken dat het fietspad van hun is, en na iedere bocht optrekken alsof ze een koers rijden. Dat mensen daarvan schrikken snap ik volkomen. En als je zo wil fietsen, hoor je niet thuis op een druk fietspad op de zondagmiddag. Word lid van een wielerclub en koers daar, op een afgesloten parcours waar je mag laten zien hoe hard je kan fietsen. En als trainingen rijdt op hoge snelheid, kies hier dan de afgelegen plekken voor in je regio.

Maar een groot gedeelte van die fanatieke wielrenners, rijden op zondagmiddag hun collega fietsers of wandelaars niet van het fietspad. Deze wielrenners zitten buiten op de fiets, net zoals u en een ander, om een frisse neus te halen, te genieten van het lekkere zonnetje, koffie te drinken en een lekker trainingsrondje te rijden. Niet ieder trainingsrondje hoeft hard. Deze wielrenners bellen als ze mensen inhalen of roepen pardon, vele wielrenners bedanken u dan ook nog zelfs als u aan de kant gaat. Juist om te laten zien dat wij wielrenners, wel sociaal zijn.

Echter wordt dit vaak geeneens gehoord. Omdat er alweer gemopperd wordt, omdat de groep wandelaars die breeduit over het fietspad loopt aan de kant moet voor die fietser. Of dat u denkt dat u aan de kant gereden wordt. Nee, meneer of mevrouw. We kunnen echt wachten dat u aan de kant gaat en halen u dan in.

Laat iedere ‘buiten genieter’ zich nou gewoon aan de regels houden. Stadsfietsers op het fietspad: geef mensen de ruimte om je in te halen, je hoeft echt niet van ons ‘wielrenners’ te schrikken. Wandelaars, heb het besef dat je soms op een fietspad wandelt en fietsers een hogere snelheid hebben dan jullie en je daardoor inhalen. En collega wielrenner, wees geen aso en laat zien hoe mooi de sport is. Roep op tijd pardon of bel gewoon. Gescout word je tijdens de koers, niet op de weg op zondagmiddag in het recreatiegebied. Dus train bewust en show die mooie fiets van je op een respectvolle manier aan iedere collega buitengenieter.

U wandelt met uw doel en ik fiets met het mijne. En nu hoop ik dat ik bij mijn volgende rondje rotte weer niet als ‘idioot’ of ‘kutwielrenner’ wordt nageroepen. Ik zit namelijk gewoon op een fiets, die 2 wielen heeft en fiets op een fietspad waar ik ook hoor te fietsen. Anders roep ik de volgende keer als ik iemand inhaal i.p.v. ‘dankjewel’. ‘Sorry dat ik wielrenner ben.’

Laten we het fietspad gewoon met elkaar delen en geef elkaar de ruimte. Dat is wel het minste wat we kunnen doen in deze tijd.

Was getekend,

Een wielerfanaat.