MA-RA-THON
42,195km het is zoals ze in Rotterdam zeggen, met de auto al ver. Maar toch kijk ik met heel veel zin uit naar a.s. zondag 16 april. Samen met nog 17.000 andere lopers, waarvan de een z'n marathondeelname besloot tijdens een biertje in de kroeg, de ander wel overwogen tijdens het maken van zijn jaarplanning, de ander een weddenschap verloor met vrienden. En ik zelf geïnspireerd werd door de vraag van een vriendin tijdens een fietsritje ''Joh, zullen we anders Rotterdam lopen dit jaar?''
Ik neem je even mee in een stukje geschiedenis vooraf. Ik loop Rotterdam, alias 'de mooiste' zondag niet voor de eerste keer, in 2017 stond ik al eens eerder aan de start. Met de kennis van toen dacht ik dat ik een goede voorbereiding had gedraaid en kreeg ik tevens ook te maken met enige pech, een valpartij tijdens het coachen op het ijs ong. 2,5 week voorafgaand aan de marathon, maakte dat ik veel last had van mijn knie en rug. Maar lopen moest en zou ik, dus ging ik toch van start. Met veel pijn sleepte ik mijzelf de marathon door maar genood onderweg enorm van de bijzondere sfeer, die ik daarna tijdens geen andere loop meer heb ervaren. Ik had op 1 dag nog nooit zoveel pijn gehad, maar tevens ook nog nooit zo genoten. Na die marathon volgde er een geblesseerde zomer, ik had mijzelf letterlijk de vernieling in gelopen. En bij mijzelf dacht ik, die marathon is iets magisch maar ik moet het maar niet meer doen.
We maken een sprong in de tijd naar september 2022, inmiddels ben ik meer een wielrenner dan een hardloper en werk ik sinds een klein jaar samen met trainer Joram, mede dankzij een nieuw trainingsprogramma had ik een super fitte zomer en merkte ik dat ik fysiek flinke stappen had gezet. Ik hoor je denken, waarom schrijf jij zelf als trainer zijnde je eigen trainingsprogramma niet? Ondanks dat ik dat prima zou kunnen een marathonschema schrijven, kies ik er bewust voor om mijn trainingsprogramma te laten maken door een andere trainer. Iemand die met objectieve ogen naar je programma kan kijken. Zelf ga je stiekem misschien toch een beetje smokkelen als je jezelf wat minder fit voelt of net minder zin hebt, daarom kies ik zelf ook voor trainingsbegeleiding omdat ik nu zelf de sporter ben en niet de trainer.
De opmerking van fietsmaatje Esther had toch iets getriggerd bij me, want die marathon is iets magisch en ik zou het graag nog eens willen beleven. Vriendlief, die fanatiek marathonloper is deed er ook nog een schepje bovenop in de motivatie. En langzaamaan begon mijn eigen hoofd er toch ook weer in te geloven. Enige aandachtspunt: ik had ong. al 2,5 jaar niet meer serieus mijn hardloopschoenen aangeraakt.
Toch belde ik trainert Joram en omdat ik zelf natuurlijk ook trainer ben, snapte ik zelf ook wel dat dit hele plan en tijdsplanning misschien enigszins uitdagend te noemen was. Voor mijzelf had ik een aantal voorwaarden benoemd, waarvan ik overtuigd was dat mij die naar de Coolsingel op een verantwoorde manier zouden brengen. Dat waren:
Meer fietsen in het trainingsprogramma dan dat standaard gebeurt in een marathonvoorbereiding (fietsen had mij tenslotte fit gemaakt en herstel ik makkelijker van, zo kan je toch je omvang trainen maar met minder risico op blessures)
Iedere 2 weken voor preventieve check-up naar mijn vaste fysio om mogelijke blessures vroeg te kunnen tackelen.
Gelletjes leren eten, leer uit de vorige marathon deelname (totaal over de hele marathon toen maar 2 gels genomen)
Eerlijk blijven naar mijzelf, bij blessures communiceren, niet doorduwen. Je gaat het op een verantwoorde manier doen.
En toen begon ergens begin oktober mijn route naar Rotterdam, eerste stop zou in december de Bruggenloop zijn. Tevens een checkpunt, halen we die, dan zou het reëel zijn om het programma daarna door te bouwen naar de marathon. Treden er blessures op in de opbouw naar de Bruggenloop, zou de marathon niet verantwoord zijn. Het begon dus ook allemaal met hele kleine stapjes, van intervallen van minuten tot een eerste duurloop van 3km. Ik kan mijzelf nog goed de blijdschap voor mij halen toen die 1ste 3km duurloop lukte. En die kleine stapjes weer even meemaken, was voor mij in mij rol als trainer zijnde ook heel waardevol.
De bruggenloop slaagde met vlag en wimpel, een PR van bijna 15 minuten gaf vertrouwen voor deel 2. In januari begin je met je lange duurlopen, die zich iedere week uitbouwen. Je maakt kennis met het facet 'marathonmoeheid', dat je jezelf op maandagochtend na je duurloop nog net zo moe voelt als zondagavond. Je kan inmiddels geen Maurten gelletje meer zien maar de naardere countdown naar 16 april maakt dat je iedere training nog beter wil uitvoeren als de vorige. De CPC-halve marathon op 12 maart is je 2de test, lekker om bepaalde wedstrijdrituelen te testen. Je voeding de dag ervoor, kleding, schoenen en je eetprotocol onderweg. Met 1:51,29 een bevestiging dat de aanpak werkt en alle seinen op groen staan voor een mooie dag in Rotterdam.
En nu 2 dagen van tevoren zijn we er helemaal klaar voor. Trots ben ik nu al op deze route naar Rotterdam, dat ik iets ga doen waarvan ik een aantal jaar geleden dacht dit gaat mij nooit meer lukken. Keuzes gemaakt op basis van mijn eigen ervaringen als trainer coach, gemend met mijn eigen ervaring als sporter en met de hulp van mensen om mij heen ingeschakeld, kan je op een verantwoorde manier doelen bereiken. Ervaringen, die ik ook in mijn rol als trainer/coach weer zal gaan inzetten naar mijn sporters.
De eindstreep op de Coolsingel is nog niet bereikt, maar de start aan de Schiedamse dijk in ieder geval. En nu? Genieten van Rotterdam, van Zuid tot Kralingen, van ieder Maurten gelletje die om 5km gegeten mag worden, van vrienden en familie die drinken op afgesproken punten gaan aangeven en van die magische marathon. Want eigenlijk mag ik 42km en 195m lang een cadeautje gaan uitpakken waarvoor ik het hele jaar heb gewerkt.
Rotterdam, je bent voor de start nu al #demooiste.
Wil je mij avontuur volgen? Voer mijn startnummer in bij de NN Rotterdam Marathon app: 18058